Willem II Tricolores, maart 2021

41 Gerard Gillis (58) en Ron de Graaf (53) verzorgen al jaren de grasmat in het Koning Willem II stadion. Bijna dagelijks rijdt een tractor of grasmaaier over het heilige gras, waarop zo’n twintig keer per jaar ruim anderhalf uur gerend, gegleden en gevallen wordt. Boerenverstand Het agrarische kreeg Gerard thuis in Hulten met de paplepel ingegoten. ‘Op de varkenshouderij van mijn ouders groeide ik als jongste in een gezin van tien kinderen op. Als boerenzoon het bedrijf helpen te runnen en uiteindelijk het stokje overnemen, was in die tijd vanzelfsprekend. Dat stokje kreeg ik, maar rond mijn veertigste besloot ik mede als gevolg van alle bureaucratische regelgeving ermee te stoppen.’ Gerard vond zijn heil bij Sportbedrijf Tilburg, de afdeling van de gemeente die zich onder andere bezighoudt met het beheer en exploitatie van de sportlocaties in de stad. ‘Ik kreeg de leiding over de ploeg die de sportvelden in Tilburg-zuid voor haar rekening nam, zoals die van RKSV Sarto, KS Broekhoven en OVC, maar ook de hockey- en atletiekvelden. Veel verstand van grasmatten had ik eerlijk gezegd niet, maar met boerenverstand, een cursus en hulp van collega’s leerde ik snel de kneepjes van het vak.’ Droomvacature In diezelfde periode onderhoudt Ron de velden in het westen van de stad. Waar de talenten van Willem II sinds 2018 worden opgeleid, maaide hij jarenlang de velden van het voormalige RKTVV- terrein. Nadat Ron naar zuid verkast, groeit de collegialiteit met Gerard. ‘Willem II heeft in 2009 de gemeente gevraagd het veldonderhoud bij het Sportbedrijf onder te brengen. Daar is gehoor aan gegeven en doordat ik naar zuid ging, werden Gerard en ik collega’s’, zegt Ron. Ron groeide op in Helvoirt en waar menig tiener in het weekend in de horeca of supermarkt geld verdient, is een boomkwekerij voor de 14-jarige Ron zijn bijbaantje. Zijn handen laten het groen daarna niet meer los. Na het afronden van de hoveniersopleiding in Breda, belandt hij bij hovenier BTL in Haaren. Evenals Gerard wil ook Ron begin deze eeuw verandering. ‘Via een advertentie in de Tilburgse Koerier kwam ik bij het Sportbedrijf terecht. Het was een droomvacature. Ik bleef werken in het groen en had amper reistijd, waardoor ik eerder thuis was en bij mijn vrouw en kinderen kon zijn. De handtekening was snel gezet.’ Veldonderhoud Intussen verzorgen Gerard en Ron samen dagelijks het heilige gras in het Koning Willem II stadion. Zit er dan geen vrije dag in? ‘In het groeiseizoen kunnen we één dag overslaan, maar geen twee. Dan wordt het gras te lang’, legt Gerard uit. Het geheim van dé Tilburgse grasmat zit in de zandlaag en het vele maaien. Ieder voorjaar gaat het gras er kort na de laatste thuiswedstrijd af. De eerste stap die gezet wordt, is scalperen. Ron: ‘Dat is vergelijkbaar met het kaalscheren van je hoofd: het haar gaat eraf, maar de haarzakjes blijven zitten.’ Vervolgens wordt het ongewenste straatgras, waarvan de wortels aan de oppervlakte zitten, machinaal eraf geschraapt. De betere graszaden blijven in tact. Ook wordt pakweg tachtig kubieke meter aan grofzand verwijderd. Voordat bepaald wordt hoeveel nieuw zand nodig is voor het nieuwe veld, wordt een grondanalyse gedaan. Gerard: ‘We streven een gelijke grofheid zandkorrels na. De korrels waarmee we werken hebben een doorsnee van 0,3 millimeter. Daardoor ontstaan ondergronds kleine ruimten, waar water en zuurstof hun gang kunnen gaan om het gras te voeden.’ 400 kilo graszaad In de volgende fase ontstaat een woestijnbeeld in het stadion. Ron: ‘Na slecht gras en zand te hebben verwijderd, krijgt het veld een nieuwe laag witzand en 400 kilo aan graszaad. De eerste dagen is het een zandbak, maar onder goede weersomstandigheden zien we al na vijf dagen de eerste grassprieten.’ Tien dagen en zes sproeimomenten per dag later, oogt de gehele vlakte groen. Al gauw volgt de eerste maaibeurt. ‘In het betaald voetbal wordt een graslengte van 2,4 centimeter nagestreefd. ’s Zomers kan het gras anderhalve centimeter per dag groeien. Iedere dag maaien is daarom noodzakelijk’, legt Gerard uit. Afmeting Op wedstrijddagen wordt het veld gemaaid, worden krijtlijnen getrokken en de doelen in de grond gezet. Tegenwoordig zijn alle velden 105 bij 68 meter, maar voorheen konden clubs binnen bepaalde marges zelf de afmetingen bepalen. ‘Jurgen Streppel wenste na de promotie een kleiner veld. Ook daardoor werd het Eredivisieclubs in Tilburg lastig gemaakt’, vertelt Gerard met een grijns op zijn gezicht. ‘Met als gevolg dat de eerste twee à drie lange passes allemaal over de achter- of zijlijn belandden’, vult de eveneens lachende Ron aan. Grasspanning Naast de wedstrijdspanning die Gerard en Ron als Willem II-supporter voelen, ervaren ze ook een zekere “grasspanning”. Gerard: ‘Tijdens de warming-up houden we in de gaten of de bal goed rolt en spelers niet uitglijden. Als dat laatste gebeurt, rekenen we ons dat toch enigszins aan. Speler zouden niet met het gras bezig hoeven te zijn, al gaf het ons voorheen wel voldoening toen bijvoorbeeld Kostas Lamprou tijdens warming-ups een duim opstak.’ Hebben de heren zelf ook een biljartlaken in de tuin? ‘Ik houd mijn gazon als hobby ook netjes bij’, vertelt Gerard. Ron heeft een andere uitdaging. ‘Ik heb geen gras en moet alle zeilen bijzetten om mijn kiwiboom in leven te houden, haha!’