Willem II Tricolores, maart 2021

de avondklok inging. Ik had met een van mijn vrienden afgesproken om de wedstrijd bij hem thuis te volgen. Hij woont vlakbij het stadion, dus ik fietste richting het stadion en zag de stadionverlichting. Net voor het stadion nam ik de afslag. Dat je er zo dichtbij bent en niet heen kunt, dat geeft zo’n klote-gevoel… Ik fietste in m’n eentje over de Bredaseweg, waar het normaal druk is met supporters. Dat was een rare gewaarwording.’ Ondertussen kijkt Ron niet eens alle wedstrijden live op TV. ‘Mijn vrouw geeft helemaal niets om voetbal. Als we dan op zaterdagavond met z’n tweeën op de bank zitten, ga ik geen voetbal kijken. Ondertussen voel ik mijn telefoon wel continue in mijn broekzak en uiteindelijk zit ik op twee schermen te kijken. Op dagen dat ik de wedstrijd wel live kijk, zet ik de TV pas tien minuten voor de aftrap aan. Ik voel geen wedstrijdspanning, die ik in het stadion wel heb. Op TV is het veel afstandelijker. Seizoenkaart Aan het einde van vorig seizoen heeft Ron geen seconde getwijfeld om zijn seizoenkaart te verlengen. ‘En al krijg ik geen cent terug, ik bestel hem volgend seizoen zo weer. Het sociale gebeuren is heel belangrijk voor mij. Om samen met mijn maten een wedstrijd van Willem II te bezoeken is gewoon mooi. Samen kletsen, een biertje drinken, juichen en zingen, dat mis ik. Maar wat er ook gebeurt, we blijven achter onze club staan.’ Emotieloos Corné van Laarhoven behoorde niet tot de gelukkigen, maar zat wel in ‘Liefde voor de club zal altijd blijven’ Ron met zijn dochter Lotte stadion en zien we elkaar in het vak. We kijken de warming-up en kletsen wat. Tijdens de wedstrijd leven we mee met het team. Als ik diezelfde emotie er thuis uit zou gooien, wordt dat niet zo gewaardeerd, haha.’ Onder normale omstandigheden gaat Ron na thuiswedstrijden naar supporterscafé D’n Beitel om onder het genot van een biertje over de wedstrijd na te praten. ‘Nu hebben we een groepsapp waarin we commentaar leveren. Laatst typte iemand na zeventig minuten dat hij de TV had uitgezet. In het stadion zouden we nooit na zeventig minuten naar huis gaan. Geen haar op ons hoofd die daaraan denkt. Dan gaan we juist een tandje harder zingen om het team te steunen. Juist nu ze het zo hard nodig hebben, kan dat niet’, vertelt een enigszins geëmotioneerde Ron. TV is afstandelijk De thuiswedstrijd tegen PEC Zwolle was een bijzondere ervaring voor Ron. ‘Het was de laatste avond voordat